سرطان سلول های سنگفرشی پوست (Squamous cell carcinoma)

سرطان سلول های سنگفرشی پوست (SCC) دومین سرطان شایع پوست پس از سرطان سلول های قاعده ای (BCC) است که حدود یک میلیون مورد جدید از آن در هر سال در آمریکا تشخیص داده می شود و از این تعداد حدود 9000 نفر فوت می کنند. متاسفانه میزان بروز این نوع سرطان پوست در حال افزایش است. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آفتاب و همچنین استفاده از تخت های برنزه کننده پوست از عوامل ایجاد کننده SCC پوست هستند.

بنابراین مشاغلی که مدت زمان طولانی را در معرض نور آفتاب هستند (مثل کشاورزان، کارگران راه سازی، خلبانان و ورزشکاران استقامتی) احتمال بالاتری برای ابتلا به SCC دارند. سیگار کشیدن و ابتلا به برخی انواع زگیل های تناسلی نیز عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به SCC هستند. سایر عوامل موثر در ایجاد تومور کارسینوم سلول های سنگفرشی شامل زخم ها و سوختگی های مزمن، مشکلات ژنتیکی و سابقه ابتلا به سرطان پوستی در گذشته می باشد. این تومور در افرادی که پوست و موی روشن تری دارند شایع تر است، بنابراین این افراد می بایست توجه بیشتری به ضایعات مشکوک پوستی خود داشته باشند. SCC می تواند در تمام نواحی بدن و حتی در مناطق مخاطی مثل حفره دهان و ناحیه تناسلی بروز کند اما شایع ترین مناطق ایجاد آن، همان نواحی در معرض نور مثل سر و گردن و دستها است.

SCC در مردان بیشتر از زنان دیده می شود شاید به این دلیل که اغلب کارها در محیط های باز توسط مردان انجام می گیرد.SCC اغلب در افراد بالای 50 سال مشاهده می گردد ولی تعداد زنان جوان کمتر از 40 سال که به این تومور مبتلا می شوند افزایش چشمگیری داشته است که دانشمندان دلیل آن را استفاده فزاینده زنان از تخت های برنزه کننده ذکر کرده اند.

تومور SCC اغلب به صورت یک ضایعه پوستی ضخیم، پوسته دار یا زخمی بروز می کند که در طول زمان به آهستگی پیشرفت می کند. این ضایعه اگر فشرده شده یا خراش داده شود ممکن است خونریزی کند. گاهی ظاهری شبیه زگیل پیدا می کند و یا می تواند شبیه یک زخم باز باشد که لخته ای بر روی آن چسبیده است. بنابراین با مشاهده چنین ضایعه ای بر روی پوست می بایست فورا جهت بررسی به متخصص پوست مراجعه کرد. اشخاصی که قبلا یک بار به SCCمبتلا شده اند در خطر بیشتری برای ابتلای مجدد به این تومور در همان محل یا سایر نقاط بدن هستند و بنابراین می بایست در فواصل منظم جهت معاینه کامل پوستی به پزشک مراجعه کنند.

اگرچه تومور SCC و اغلب تومورهای پوست با روش های مختلف قابلیت درمان کامل را دارند ولی عاقلانه است که روش هایی را برای پیشگیری از ابتلا به آن به کار ببریم:

بین ساعات 10 صبح تا 4 عصر همواره در سایه قرار بگیرید.
نباید آفتاب سوخته شوید.
از برنزه کردن و استفاده از دستگاههای سولاریوم پرهیز کنید.
همواره از کلاه های مناسب و عینک آفتابی استفاده کنید.
همیشه از یک ضدآفتاب مناسب با عدد SPF بیشتر از 30 در طول روز استفاده کنید. توجه داشته باشید که ضدآفتاب می بایست به مقدار کافی استفاده شود و هر تیوب ضد آفتاب باید در کمتر از یک ماه تمام شود.
نوزادان را دور از نور مستقیم آفتاب نگه دارید.
ضدآفتاب را می توان در شیرخواران 6 ماهه و بیشتر استفاده کرد.
هر ماه یک بار پوست بدن خود را به صورت کامل بررسی کنید و در صورت وجود هر ضایعه مشکوکی به متخصص پوست مراجعه کنید.
هر سال یک بار برای بررسی کامل پوستی نزد پزشک متخصص پوست بروید.
مصرف سیگار را کاهش داده و در صورت امکان قطع کنید.
در اسرع وقت نسبت به درمان زگیل های تناسلی، زخمهای مزمن و یا اسکارهای سوختگی و جراحی خود اقدام کنید.

تشخیص قطعی تومور SCC با انجام بیوپسی توسط متخصص پوست انجام می شود و پس از تائید تشخیص توسط آزمایشگاه، درمان لازم انجام می گردد. بیوپسی (یا نمونه برداری پوست) یک فرآیند ساده است که بدون درد و با بی حسی موضعی، در مطب و یا کلینیک انجام می گیرد. بهتر است درمان SCC در سریع ترین زمان ممکن انجام شود، چرا که ممکن است تهاجم به بافت های زیرین و یا متاستاز تومور به سایر نواحی بدن اتفاق بیفتد. انتخاب روش درمان تومورSCC بستگی به عوامل متعددی مثل سن بیمار، محل و اندازه تومور، عمق و میزان نفوذ تومور دارد که توسط پزشک متخصص تعیین می شود.

بهترین و ساده ترین روش درمان آن جراحی است که اغلب با بی حسی موضعی و در مطب یا کلینیک پوست انجام می شود. در برخی موارد و تحت شرایط خاصی می بایست جراحی با بیهوشی عمومی و در بیمارستان انجام شود. سایر روش های درمان شامل کرایوتراپی، کوتریزاسیون، پرتودرمانی، لیزر درمانی و یا داروهای موضعی هستند که با نظر پزشک متخصص انجام می گیرند.