موپیروسین (Mupirocin)

آنتی بیوتیک موضعی موپیروسین، با نام تجاری باکتروبان (Bactroban) در سال 1987 توسط انجمن غذا و داروی آمریکا FDA، جهت درمان عفونت زرد زخم پوستی مورد تایید قرار گرفت و از سال 1995 در درمان افراد ناقل باکتری استافیلوکوک طلائی (اُرئوس) مقاوم به متی سیلین در داخل بینی، مورد تایید قرار گرفت.

این دارو یک آنتی بیوتیک طبیعی است که توسط تخمیر باکتری سودوموناس فلورسنس تولید می شود.

مکانیسم اثر دارو: این دارو به آنزیم ایزولوسین ترانسفر RNA سنتتاز باکتری متصل شده و موجب اختلال در تولید پروتئین و RNA باکتری ها شده و موجب توقف رشد و کشته شدن باکتری می گردد. مقاومت میکروب ها به این دارو بسیار کم می باشد.

این پماد برای درمان عفونت زرد زخم پوستی که توسط باکتری های استافیلوکوک طلائی، استرپتوکوک بتاهمولیتیک و استرپتوکوک پیوژن ایجاد می شود، بکار می رود.
همچنین در درمان افراد ناقل باکتری استافیلوکوک طلائی در اطراف مقعد و داخل بینی کاربرد دارد.
درمان افراد ناقل باکتری در داخل بینی، در افراد بالای 12 سال توصیه می شود.
میزان مصرف پماد 3 بار در روز بمدت 10 روز در عفونت زرد زخم می باشد.
در ناقل های باکتری در بینی و اطراف مقعد میزان مصرف توسط پزشک تعیین می گردد.
در صورت عدم پاسخ به درمان بعد از 5 روز از درمان، بایستی به پزشک اطلاع داده شود.

عوارض جانبی:

بعلت جذب سیستمیک کم دارو، عوارض داخلی با این دارو، کمتر رخ می دهد.
در تماس با پوست گاهی سوزش، خارش، قرمزی و درد پوستی ایجاد می شود.
در مصرف داخل بینی، سردرد، احتقان بینی، سوزش و تحریک بینی و گاهی سرفه ایجاد می گردد.
بعلت وجود پلی اتیلن گلیکول در پایه دارو، مصرف در نارسائی کلیه توصیه نمی شود.
مصرف پماد موضعی در سوختگی های پوستی ممنوع می باشد.
در حاملگی خطری برای جنین تاکنون گزارش نشده است ولی بایستی بدون اجازه پزشک دارو مصرف نشود.
در زنان شیرده در زمان استفاده از دارو بهتر است شیردادن قطع شود.