بنزوئیل پراکساید (Benzoyl Peroxide)

داروی بنزوئیل پراکساید یک درمان خوب برای آکنه های خفیف تا متوسط می باشد و بعلت کم خطر بودن این دارو در نوجوانان و بالغین دچار آکنه کاربرد مناسبی دارد.

دارو بصورت موضعی استفاده می شود که از طریق پوست جذب شده و تبدیل به ماده اسید بنزوئیک می شود و نهایتا از طریق مسیر کلیوی و ادرار، بصورت بنزوات از بدن دفع می شود.

 

خواص دارو:

1) خاصیت ضد باکتریائی:

بدنبال مصرف دارو، اکسیژن بافتی آزاد شده و موجب تخریب باکتری تشدید کننده آکنه  بنام پروپیونی باکتریوم آکنه ای (p. acnei) می گردد و اثر بخشی درمانی در آکنه نیز بدین خاطر می باشد.

این دارو موجب کاهش تعداد باکتری های سطح پوست می شود و برخلاف آنتی بیوتیک های خوراکی، موجب ایجاد باکتری های مقاوم به درمان نمی شود.

2) خاصیت کراتولیتیک:

با تحریک و افزایش رشد سلول های اپیتلیالی لایه سطحی پوست (اپیدرم) موجب افزایش پوست ریزی و بهبود کومدون ها (جوش های سر سفید و سر سیاه) می گردد.

3) خاصیت کومدولیتیک (تخریب کومدون ها)

4) خاصیت ضد التهابی

5) خواص سفید کنندگی: در صنایع غذایی و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد و در سفید شدن پنیر و نان نقش دارد و در بدن انسان نیز موجب سفید شدن موها و دندان ها می گردد؛ همچنین در صورتیکه برروی لباس مالیده شود موجب تغییر رنگ و سفید شدن دائمی رنگ لباس می گردد.

نکات مهم در مورد دارو در درمان:

  • دارو به صورت فرآورده های موضعی کرم، ژل و لوسیون با غلظت های 2.5، 5 و 10 درصد در بازار درمانی موجود است.
  • بر روی آکنه های صورت، تنه و اندام قابل استفاده است.
  • قبل از استفاده، پوست باید تمیز و خشک باشد.
  • یک لایه نازک از دارو برروی سطوح دچار آکنه بایستی مالیده شود.
  • بطور معمول روزی یکبار و در صورت تحمل تا روزی دو بار قابل استفاده است.
  • دارو به صورت همزمان با آنتی بیوتیک های موضعی قابل استفاده است.
  • پاسخ به درمان تدریجی و کند می باشد.
  • به هیچ وجه روی مخاط دهان، چشم و بینی و برروی موها نبایستی استفاده شود.
  • در حاملگی و شیردهی با احتیاط بایستی مصرف شود ولی تاکنون خطری با دارو در این مورد گزارش نشده است.
  • در کودکان زیر 12 سال  نباید استفاده شود.

عوارض:

  1. خشکی نواحی درمان شده: که معمولا به صورت خفیف است و در صورت ایجاد ناراحتی می توان از مرطوب کننده فاقد چربی استفاده نمود.
  2. اگزمای تماسی تحریکی: که با قرمزی و پوسته ریزی و خارش همراه است و با مصرف تدریجی و کم دارو، قابل کنترل می باشد.
  3. اگزمای تماسی آلرژیک: بصورت قرمزی، تورم و خارش شدید مشخص میشود که در این موارد از ادامه مصرف دارو بایستی اجتناب شود.
  4.  ایجاد آنافیلاکسی و ایجاد شوک: که بندرت با دارو گزارش شده است.
  5.  تغییر رنگ و سفید شدن دائمی مو و لباس