کلوتریمازول (Clotrimazole)

داروی ضد قارچ از مشتقات ایمیدازول ها است که در درمان طیف وسیعی از عفونت های قارچی بکار می رود.

مکانیسم اثر کلوتریمازول: این دارو، سنتز استرول ها، خصوصا ارگسترول، که از مواد اصلی تشکیل دهنده دیواره سلولی قارچ می باشد را مهار می کند و این عمل موجب افزایش نفوذ پذیری غشای سلولی و اختلال در سیستم آنزیمی متصل به غشا می شود و موجب تخریب سلولهای قارچ و در نهایت مرگ قارچ گردد.

این دارو همچنین با مهار فعالیت اکسیداتیو و پراکسیداتیو آنزیم‌های داخل سلولی، موجب بالا رفتن غلظت پر اکسید هیدروژن در داخل سلول قارچ شده که ممکن است منجر به از بین رفتن اندامک های داخل سلول و نکروز سلولی قارچ می گردد.

کاربردهای درمانی:

قارچ پوستی چند رنگی (Tinea versi color)
قارچ های کچلی (درماتوفیت ها)
عفونت کاندیدایی پوست
قارچ های ناخن
کاندیدیاز دهانی (برفک)
عفونت قارچی ناحیه تناسلی
عفونت پای ورزشکاران (Athlete's foot)
درماتیت سبورئیک (اگزمای پوست چرب)

دارو با فرم های مختلف در پوست و مخاط استفاده می شود: کرم، لوسیون، محلول و قرص های واژینال از جمله فرم های دارو می باشد.

داروی کلوتریمازول جذب بسیار کمی از طریق پوست و مخاط به داخل بدن و جریان خون دارد و مصرف دارو با عوارض بسیار کمی همراهی دارد.

شایعترین عوارض شامل: درد، سوزش، خارش و حساسیت های تماسی در محل استفاده دارو می باشد.

عوارض داخلی و سیستمیک ناشایع می باشد ولی ممکن است در موارد مصرف داروهای واژینال و برفک دهانی عوارضی مانند درد معده، تهوع، استفراغ و درد و ایجاد ترشحات بد بوی تناسلی ایجاد شود.

برخی از مواد داخل کرم واژینال ممکن است به پوشش های لاتکس آسیب برسانند بدین خاطر ممکن است وسایل جلوگیری از بارداری مانند کاندوم و دیافراگم آسیب ببینند و احتیاط در جهت پیشگیری از بارداری ناخواسته در این موارد لازم می باشد.

میزان مصرف دارو معمولا دو بار در روز می باشد و طول درمان به توصیه پزشک بستگی دارد و بطور معمول تا چند روز بعد از بهبود کامل ضایعات درمان بایستی ادامه یابد.

کلوتریمازول بر روی باکتری های گرم منفی نیز اثرات مثبت درمانی دارد.